ŞARKI
Ah eden kimdir bu saat kuytuda
Sustu bülbüller, hıyaban uykuda
Şimdi ay bir serv-i simindir suda
Esme ey bad, esme canan uykudaBaşka aşıklardan almışsan nefes
Başka yerden, başka vadilerden es
Doğmasın ruhunda ani bir heves
Esme gülşenden ki canan uykudaYAHYA KEMAL BEYATLI
Ey aşıklar başkenti kaderimin yurdu İstanbul!
Seni meth eder var oldukça cihan, hatta Resul
Bir semtine dahi değer o muştulu şanlı fetih
O semt ki yüreğimin hamur teknesi: Fatih
Dolaşırken ruhum huşu ile kutsal hatıraları onda
Anlarım Yusuf’u, hem zindan hem gülistanda
Senin işven bu ey sevdalı kent neşe de kahır da
Bilmem ki bana mı benzersin, elin hep oyunda
Sen de ayrılmışsın bak boydan boya deryayla
Arama dertleşmeye başkasını şu hazin sevdanla
..
.
“En çok sevdiğimiz insanlar, kendimize en çok benzettiklerimizdir”
Moliere
Bir cevap yazın